Powyższe zagadnienie wyłoniło się na tle bardzo ciekawego przypadku. Mianowicie petent złożył wniosek o zarejestrowanie w Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna. Osoba składająca ten wniosek nie była nigdzie zatrudniona na umowę o pracę ale pełniła funkcję prezesa w dwóch spółkach które faktycznie prowadziły działalność gospodarcza. Dodatkowo osoba składająca wniosek była prokurentem samoistnym w innych podmiotach. Powyższe dane Urząd Pracy uzyskał oczywiście z Krajowego Rejestru Sądowego.
Urząd Pracy na podstawie danych pozyskanych z KRS odmówił zarejestrowania osoby jako bezrobotnej. Od decyzji wnioskodawca się odwołał, zaś Wojewoda podtrzymał w mocy decyzję Urzędu Pracy.
Czym kierował się Urząd Pracy i Wojewoda?
Mianowicie tym, że wnioskodawca nie mógł się zarejestrować jako bezrobotny pełniąc powyższe funkcje, gdyż same z siebie wymagały już od wnioskodawcy aktywności, która z kolei nie pozwałaby na bycie gotowym do podjęcia pracy, co stanowi przesłankę uzyskania statusu osoby bezrobotnej czyli poszukującej pracy.
Dla przypomnienia, aby stać się osobą bezrobotną zarejestrowaną w Urzędzie Pracy wnioskodawca musi mieć zdolność i gotowość do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy odpowiednim do danego zawodu lub służby.
Samo zaś pojęcie gotowość do podjęcia zatrudnienia jest interpretowane różnie. Ogólnie orzecznictwo przyjmuje regułę, że gotowość oznacza zamiar i chęć wykonywania pracy bez przeszkód po stronie osoby której gotowość ma dotyczyć. Dodatkowo gotowość do pracy musi mieć miejsce przez cały okres bycia zarejestrowanym jako bezrobotny, czyli od dnia rejestracji do dnia zatrudnienia – co przecież nie stoi na przeszkodzie podejmowania innych czynności.
Decyzję Wojewody podtrzymującą decyzję Urzędu Pracy zaskarżył wnioskodawca który złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie. Na skutek skargi, WSA uchyliło zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą decyzje, wskazując że Organy administracji publicznej nie dokonały ustalenia co do faktycznej możliwości podjęcia zatrudnienia przez wnioskodawcę, a co za tym idzie Organy wydały przedmiotowe decyzje za wcześnie.
WSA jednocześnie zgodziło się z argumentacją skarżącego, że pełnienie funkcji członka zarządu nie oznacza, że nie może być uznana za osobę bezrobotną.
Istotnym jest bowiem ustalenie, czy taka osoba faktycznie jest gotowa do świadczenia pracy. Czyli na Organach ciąży obowiązek ustalenia, że pełnienie funkcji członka zarządu będzie powodowało, iż nie będzie zdolna do świadczenia pracy. Na pewno nie jest ustaleniem takim (jak poczynił to Urząd Pracy na podstawie samego wpisu w KRS), iż wnioskodawca pełniąc funkcję członka zarządu nie mógł świadczyć pracy.
KOMENTARZE 0