Świadczenia chorobowe przysługują przez pewien określony czas – tzw. okres zasiłkowy. Reguluje go art. 8 i 9 Ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Bardzo ważne jest, aby okres ten został obliczony prawidłowo. Jego błędne ustalenie może spowodować powstanie nadpłaty zasiłku albo skrócenie okresu pobierania tego świadczenia przez pracownika.
Okresem zasiłkowym jest okres, za który przysługuje zasiłek chorobowy przez okres trwania niezdolności do pracy, maksymalnie wynosi on 182 dni. W przypadku gdy niezdolność do pracy została spowodowana gruźlicą (kod literowy „D”) albo przypada w okresie ciąży (kod literowy „B”), okres zasiłkowy nie może być dłuższy niż 270 dni.
Dodatkowo zasiłek chorobowy przysługuje przez 182 dni z przyczyn traktowanych na równi z niezdolnością do pracy:
1) w wyniku decyzji wydanej przez właściwy organ albo uprawniony podmiot na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;
2) z powodu przebywania w:
a) stacjonarnym zakładzie lecznictwa odwykowego w celu leczenia uzależnienia alkoholowego,
b) stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej w celu leczenia uzależnienia od środków odurzających lub substancji psychotropowych;
3) wskutek poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów.
Pod pojęciem okresu zasiłkowego należy rozumieć okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, w trakcie których pracownik lub osoba prowadząca działalność gospodarczą otrzymuje świadczenia z ubezpieczenia społecznego. Przez określenie „nieprzerwana niezdolność do pracy” należy rozumieć jeden okres niezdolności do pracy, spowodowany tą samą chorobą lub różnymi chorobami, jeżeli nie występuje między nimi przerwa. Innymi słowy pracownik jest niezdolny do pracy „bez przerwy” i nie odzyskuje tej zdolności, nawet na jeden dzień. Natomiast jeśli między poszczególnymi okresami niezdolności do pracy, spowodowanymi różnymi chorobami, wystąpi choćby jeden dzień przerwy, w którym ubezpieczony był zdolny do pracy, okres zasiłkowy liczy się od nowa. Jeśli niezdolność do pracy trwa bez przerwy (jest nieprzerwana) – to wszystkie dni tej niezdolności wlicza się w całości do jednego okresu zasiłkowego, bez względu na to, czy spowodowane zostały tą samą, czy inną chorobą.
Jak bywa w praktyce ?
Organ rentowy nie stosuje się bardzo często do podstawowej zasady, a mianowicie nawet jeżeli pomiędzy chorobami różnego rodzaju wystąpi przerwa dłuższa niż 60 dni, Zakład Ubezpieczeń Społecznych wlicza wszystkie choroby nawet różnego rodzaju, pokrewne, podobne i zupełnie inne ( dotyczące różnych narządów ) do jednego okresu zasiłkowego. Co to oznacza? Jeżeli np. na przełomie roku dana osoba chorowała na zapalenie spojówek przez 14 dni, następnie na grypę przez 10 dni a później miała zawał serca i przez 20 dni przebywała na zwolnieniu lekarskim a pomiędzy poszczególnymi chorobami przerwy były dłuższe niż 60 dni według Organu rentowego okres zasiłkowy został już wykorzystany przez 44 dni . Pomijamy fakt, że Organ rentowy nagminnie zlicza różne kody choroby przy przerwach krótszych niż 60 dni do jednego okresu zasiłkowego.
Praktyka Organu rentowego jest błędna i ma poważne skutki dla świadczeniobiorców. Często nie zdają sobie oni sprawy z tego, iż wykorzystali 182 dni i pozostają bez świadczeń w razie choroby. Sąd Najwyższy wypowiedział się w niniejszej kwestii poprzez stwierdzenie: „odnoszenie pojęcia „ta sama choroba” do tych samych numerów statystycznych, zgodnych z Międzynarodową Klasyfikacją Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10, jest mylące, gdyż nie chodzi o identyczne objawy odpowiadające tym numerom statystycznym, lecz o opis stanu klinicznego konkretnego układu lub narządu, który – choć daje różne objawy, podpadające pod różne numery statystyczne – wciąż stanowi tę samą chorobę, skoro dotyczy tego samego narządu lub układu”.
Zatem warto walczyć o swoje świadczenia. Zapraszamy do skorzystania z naszych usług w tym zakresie, posiadamy doświadczenie w wygranych tego typu sprawach. Warto także zasięgnąć porady, czy w danym momencie Państwa okres zasiłkowy został prawidłowo wyliczony.
Bardzo ważne jest, aby okres ten został obliczony prawidłowo. Jego błędne ustalenie może spowodować powstanie nadpłaty zasiłku albo skrócenie okresu pobierania tego świadczenia przez pracownika. Jeżeli pracodawca jest płatnikiem zasiłku, powinien zapoznać się z zasadami ustalania okresu zasiłkowego, często bowiem okazuje się, iż żyjemy w błędnym przeświadczeniu, że mamy prawo do czegoś co wg Organu rentowego nie istnieje.
KOMENTARZE 0